Mensenrechtenvoorvechters zijn het erover eens dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens 60 jaar na ondertekening nog steeds meer een droom dan realiteit is. Schendingen komen in elk deel van de wereld voor. In rapporten van Amnesty International en andere organisaties uit 2009 stond bijvoorbeeld:

• Er wordt in 81 landen nog steeds gemarteld
• In 54 landen heb je nog steeds grote kans op oneerlijke rechtspraak
• In 77 landen wordt het mensen niet toegestaan vrij te zeggen wat ze willen

En daarbovenop wordt in veel landen de rechten van met name vrouwen en kinderen beperkt; vaak is er geen persvrijheid en wordt mensen met een andere mening de mond gesnoerd - vaak definitief. Hoewel we de afgelopen 60 jaar best enige vooruitgang hebben geboekt, wordt onze wereld vandaag de dag nog steeds geteisterd door mensenrechtenschendingen.

Om jou de ernst van de waarheid onder ogen te laten zien tonen we in deze sectie zes voorbeelden van schendingen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens:

ARTIKEL 3 – HET RECHT IN VRIJHEID TE LEVEN

“Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.”

In 2007 werden er naar schatting 6500 mensen gedood bij gewapende conflicten in Afghanistan, waarvan bijna de helft niet-strijdende burgers waren die door rebellen vermoord zijn. Ook werden er honderden burgers gedood bij zelfmoordaanslagen door gewapende groeperingen.

In 2007 doodde de politie in Brazilië volgens officiële cijfers op zijn minst 1260 mensen – het hoogste aantal tot nu toe. Bij bijna alle incidenten werd officieel vermeld “verzet tegen arrestatie” en werd geen of bijna geen onderzoek gedaan.

In Oeganda sterven wekelijks 1500 mensen in opvangkampen voor vluchtelingen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie hebben al 500.000 mensen in deze kampen de dood gevonden.

Vietnamese autoriteiten hebben minstens 75.000 drugsverslaafden en prostituees in 71 overbevolkte “rehabilitatiekampen” gestopt, zogenaamd omdat ze een verhoogd gevaar zouden opleveren in verband met HIV/AIDS; echter zonder enige vorm van medische behandeling daarvoor.