De Mexicaans-Amerikaanse landarbeider, vakbondsleider en mensenrechtenactivist César Chávez bracht betere werkomstandigheden voor arbeiders in de landbouw teweeg. Hij werd geboren op de boerderij van zijn familie, vlakbij Yuma in Arizona, alwaar Chávez getuige was van de barre omstandigheden die landarbeiders hadden te verduren. Arbeiders werden routinematig door hun werkgevers misbruikt; kregen vaak niet betaald, moesten in hutten slapen en beschikten niet over enige medische of andere elementaire faciliteiten. Zonder een gemeenschappelijke stem, hadden ze geen kans om hun positie te verbeteren. Chávez bracht hier verandering in. Hij wijdde zijn leven aan erkenning van de rechten van landarbeiders en inspireerde en organiseerde de National Farm Workers Association, die later in de United Farm Workers overging. Door marsen, stakingen en boycotten te organiseren, dwong Chávez werkgevers tot betere betaling en andere arbeidsvoorwaarden en zorgde hij voor wetgeving waarin het eerste Statuut van Rechten voor Landbouwarbeiders werd vastgelegd. Voor zijn inzet voor sociale gerechtigheid en zijn levenslange toewijding aan het verbeteren van de levensomstandigheden van zijn medemens, werd Chávez postuum met de hoogste burgerlijke eer, de Presidentiële Medaille van Vrijheid onderscheiden.