Desmond Tutu is een van de bekendste mensenrechtenactivisten van Zuid-Afrika. Hij won in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede voor zijn inspanningen bij het oplossen en beëindigen van apartheid. Geboren in 1931 in Klerksdorp, Transvaal, Zuid-Afrika, werd hij de eerste zwarte Anglicaanse aartsbisschop van zowel Kaapstad als Johannesburg. Door zijn toespraken en geschriften als uitgesproken criticus van apartheid, stond hij bekend als de “stem” van de zwijgende zwarte Zuid-Afrikanen. Tutu steunde ook de economische boycot van Zuid-Afrika, terwijl hij een verzoening tussen verschillende partijen die aan apartheid verbonden waren, bleef aanmoedigen.

Toen Nelson Mandela als de eerste zwarte president van het land werd verkozen, benoemde hij Tutu tot voorzitter van de Waarheid- & Verzoeningscommissie.

Voor zijn werk voor de mensenrechten, formuleerde Tutu zijn doelstelling als “een democratische en rechtvaardige samenleving zonder rassenscheiding” en stelde eisen voor de invulling ervan. Hiertoe behoorden gelijke burgerrechten voor iedereen, een gemeenschappelijk systeem van onderwijs en de stopzetting van gedwongen deportatie.

Naast de Nobelprijs heeft Tutu tal van prijzen ontvangen, waaronder de Pacem in Terris prijs, de Bishop John T. Walker Distinguished Humanitarian Service Award, de Lincoln Leiderschapsprijs en de Gandhi Vredesprijs.

Desmond Tutu blijft, in het kader van de strijd voor mensenrechten en de gelijkheid van alle mensen, zowel binnen Zuid-Afrika als internationaal, veel reizen maken.