Eleanor Roosevelt was als voorzitster van de Commissie voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties, de drijvende kracht achter de creatie van het handvest van vrijheden van 1948, wat voor altijd haar nalatenschap zal zijn: De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Eleanor werd geboren in New York en trouwde met jonge politicus Franklin Delano Roosevelt in 1905, waarna ze volledig in beslag werd genomen door publieke zaken. Tegen de tijd dat ze in 1933 als President en First Lady in het Witte Huis arriveerden, was zij al nauw bij kwesties als mensenrechten en sociale gerechtigheid betrokken. Haar inspanningen ten behoeve van mensen in het algemeen zette ze voort als voorvechtster voor gelijke rechten voor vrouwen, Afro-Amerikanen en voor arbeiders getroffen door de depressiejaren en bracht hun problematiek onder de aandacht. Toen Marian Anderson vanwege haar huidskleur in 1939 niet tot Washington’s Constitution Hall werd toegelaten, steunde ze deze zwarte zangeres openlijk. Eleanor Roosevelt zag erop toe dat Marian Anderson in plaats daarvan op de trappen van het Lincoln Memorial optrad, waardoor ze een blijvend en inspirerend imago voor persoonlijke moed en mensenrechten creëerde.

In 1946 werd Roosevelt door President Harry Truman, die de opvolger van Franklin Roosevelt in het Witte Huis was, benoemd als gedelegeerde voor de Verenigde Naties. Als hoofd van de Commissie voor Mensenrechten was ze behulpzaam bij het formuleren van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die ze vervolgens aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties voorlegde met de woorden:

“We staan vandaag op de drempel van een grootse gebeurtenis, zowel in het bestaan van de Verenigde Naties als in het bestaan van de Mensheid. Deze verklaring zou heel goed een internationale Magna Carta kunnen worden, voor alle mensen waar dan ook.”

Vanwege al hetgeen ze tijdens haar leven op humanitair gebied had bereikt, werd Eleanor Roosevelt door President Truman ook wel “First Lady van de wereld” genoemd. Tot het eind van haar leven werkte ze voor de acceptatie en implementatie van de rechten zoals die uiteengezet zijn in de Universele Verklaring. De nalatenschap van haar werk en woorden kunnen worden teruggevonden in de grondwetten van vele landen en in het zich steeds verder ontwikkelende internationale recht, dat op dit moment de rechten van mannen en vrouwen over de hele wereld beschermt.

“Doe datgene waarvan je in je hart voelt dat het juist is – want je zult hoe dan ook kritiek krijgen. Je wordt vervloekt als je het doet maar je wordt ook vervloekt als je het niet doet.” – Eleanor Roosevelt